Chwile w ramkach zamknięte

Zawsze lubiłam robić zdjęcia. Wydaje mi się, że jeszcze nie tak dawno kupowałam klisze, robiłam fotki, klisza trafiała do wywołania. A zdjęcia wychodziły różne, czasami jakieś ucięte, naświetlone, postacie z czerwonymi oczami. Mimo wszystko robiłam dużo zdjęć, zapełniałam nimi albumy i teraz tak przyjemnie jest czasami usiąść, obłożyć się albumami i wspominać stare czasy. Odkąd stałam się właścicielką cyfrowego aparatu, zdjęcia przechowywałam z komputerze albo aparacie. Nie miałam już takiej potrzeby dawać ich do wywołania. Wszystko zmieniło się, jak tylko Filipek pojawił się na świecie. Teraz znowu mam potrzebę gromadzić zdjęcia w albumach, ramkach, czas tak szybko płynie, chcemy te chwile zamknąć, zatrzymać. Jedna ramka z naszymi zdjęciami już znalazła się na kominku i chyba na jednej się nie skończy:)