trochę wyjaśnień do pierwszokwietniowego wpisu i deseczka kolejna

Wiem, ten wpis pierwszokwietniowy miał być żartem, ale tak jak pisałyście, dużo było w nim prawdy. I  jak sobie ten wpis napisałam ( a napisałam go tydzień wcześniej)  to pomyślałam, że fajny jest. A później troszkę się zdołowałam, że taki prawdziwy wyszedł ,a miał być lekki i przyjemny. I zaczęłam swoje życie z nim porównywać. I nawet zastanawiałam się, czy go publikować, bo może kogoś na prawdę przestraszę. Ale później pomyślałam, że przecież pierwszy kwiecień, a w tym dniu to można więcej. I tak wpis ujrzał światło dzienne. I dzięki temu dostałam dużo waszych komentarzy, takich prawdziwych i życiowych. Morał z tego taki, że to dużo od nas zależy i od naszego podejścia. Bo możemy być takimi udręczonymi matkami, zawsze bez makijażu i w dresach, wiecznie zmęczone, bez pasji i tylko narzekające. A możemy też te słynne dresy zamienić na lepsze ciuszki, zrobić delikatny makijaż i docenić to co mamy. A mamy bardzo dużo:)

A teraz jak zwykle deseczka. Tym razem mniejsza i z wieszaczkiem. Lubię jak moje prace nie tylko ładnie wyglądają, ale też mogą mieć wartość użytkową.

Od ponad tygodnia walczę z nieustającym katarem. Na dodatek nie czuję smaku i zapachu, więc mogę śmiało napisać, że moje życie straciło smak, dosłownie. Aby do świąt mi przeszło:)

Przypominam o jeszcze trwającym candy KLIK. I miłego weekendu życzę:)