To już 7 lat

Przed chwilą pomyślałam sobie, że gdzieś pod koniec lutego ten mój blog ma urodziny. Sprawdziłam i akurat okazało się, że to dzisiaj. Dokładnie 7 lat temu, 25 lutego opublikowałam ten wpis. Bardzo nieudolny, nie wiedziałam co mam napisać, a zdjęcie pianina gdzieś mi się zapodziało. Ale to był początek Starego Pianina. I nawet nie myślałam, że będę blogować tak długo. Pamiętam ile godzin spędziłam na tym żeby ogarnąć tego całego blogera, jak dodawać zdjęcie, linki, zdjęcia na pasku bocznym itp. Podziwiałam inne blogi i ja też tak chciałam, żeby było ładnie, inspirująco i ciekawie.
Ile radości dały mi pierwsze komentarze od Was! Znalazłam swoje miejsce w blogowym świecie.

Blog nie raz zmieniał swój szablon, różnie eksperymentowałam, chyba nawet miałam kiedyś ciemne tło. W końcu doszłam do tego, że ciemne tło to najgorsze co może być, bo strasznie bolą oczy w trakcie czytania. Aktualny szablon jest ze mną na dłużej, ale i tak teraz myślę nad małymi zmianami.

Zawsze wiedziała, że jak założę bloga to będzie miał właśnie taką nazwę. A dlaczego Stare Pianino? Przeczytajcie TUTAJ

Blog miał być przede wszystkim o rękodziele, pojawiły się wpisy o na temat sprzedaży rękodzieła, były różne konkursy, wyzwania, Pogaduchy przy kawie ( trochę ten cykl zaniedbałam, może czas do tego wrócić?) i linkowe party. Bardzo dużo wpisów o rękodziele, rękodzielnikach i czasami myślę, że może już wyczerpałam temat?
 Blog zmieniał się w upływem czasu, ja się zmieniałam.

Blog jest starszy od moich dzieci. Jest ze mną kawał czasu i mam nadzieję, że jeszcze będzie. Chociaż teraz mam mniej czasu na jego prowadzenie, robię mniej prac, nie przeprowadzam konkursów i wyzwań, to nadal chcę pisać.

Blog w liczbach:

2334316 wyświetleń
791 obserwatorów
801 wpisów

A teraz czas dla Was. Napiszcie o czym byście chcieli czytać, co Wam brakuję, do jakich wpisów wrócić. Co się nie podoba itd. Wszystkie uwagi są dla mnie ważne. Zadawajcie pytania jakie tylko chcecie. Jak tych pytań troszkę się uzbiera to zrobię oddzielny wpis z odpowiedziami. Macie teraz głos, bo bez Was ten blog by nie istniał. Dziękuję, że jesteście!:)