Krajobraz po burzy - prolog

 W maju będzie miała premierę moja trzecia książka "Krajobraz po burzy". Kontynuacja "Galerii spełnionych marzeń" oraz "Przy filiżance kawy". Cieszę się, że te dwie książki zbierają dobre recenzje. Mam nadzieję, że w trzeciej części emocji nie zabraknie. To ostatnia część serii, ale z bohaterami jeszcze się kiedyś spotkamy. W przeszłości...

A dzisiaj Prolog trzeciej części :)

Słońce chowało się za horyzont, wieczór przynosił przyjemną ulgę od upałów. Słychać było cykanie świerszczy, pachniała lawenda. Po wczorajszej burzy nie było ani śladu, chyba, że licząc jedno złamane drzewo za domem. Ada zmęczona wyszła na taras i ciężko usiadła na leżaku. Odetchnęła z ulgą, gdy poczuła przyjemny podmuch wiatru na policzku. Te upały w tym roku dają jej się we znaki. Ciągle czuje się zmęczona, nie ma na nic siły, nogi zaczęły jej puchnąć. Zresztą dłonie też. Chwilę wytchnienia ma właśnie wieczorami, kiedy upał trochę odpuści. Objęła swój coraz większy brzuch i się uśmiechnęła. Już niedługo powita na świecie nowego członka rodziny. Zaczął się siódmy miesiąc  ciąży. I chociaż ciążę do tej pory znosiła bardzo dobrze, to teraz chciałaby żeby jak najszybciej był już finał. Dziecko zaczęło wiercić się w brzuchu jakby zrozumiało myśli swojej mamy i też chciało już wyjść i zobaczyć świat.

Zapatrzyła się na las i odetchnęła głęboko. Że też jej się tak życie ułożyło. Była w miejscu, które kochała najbardziej, w swojej ukochanej Wiosence. I już wie, że jest to jej miejsce na ziemi. Tu ma swoją rodzinę, pracę i wkoło ukochane osoby. Tu jest jej serce. I kochany mężczyzna przy boku.

Alf wynurzył się z domu i przyczłapał na taras koło swojej pani. Położył jej swój wielki pysk na kolanach. I jemu doskwierały te upały. Zresztą nie był pierwszej młodości. Ada zauważyła coraz więcej siwej sierści na grzbiecie kudłatego przyjaciela. I poruszał się już wolniej.

-   Chodź staruszku, przytul się - objęła psa.

 Przypomniała sobie, jak do niej przychodził i wtulał się kiedy dziewczynie zawalił się świat. Jak jego obecność otulała jej złamane serce. Kochała tego psa i nie wyobrażała sobie, że może go zabraknąć.

Życie nieraz ją zaskoczyło. Nawet nie pomyślała, że jeszcze może zostać mamą. A jednak. Zresztą nie pomyślała, że Dorota może mieć dzieci, męża, być przykładną żoną i matką. Zatęskniła za siostrą. Od dawna się nie widziały. Kiedyś nierozłączne, teraz każda miała swoje życie, swoje sprawy. Jak to dobrze, że niedługo Dorota przyjeżdża, pomyślała Ada i spojrzała na zegarek. Już wyjechali i może za godzinę będą. Tak bardzo cieszyła się na to spotkanie. Będą miały dla siebie kilka dni, muszą się sobą nacieszyć. Już niedługo przytuli swoją trzyletnią siostrzenicę. Mała Hania była oczkiem w głowie dziadków i rozpieszczali ją jak tylko mogli. Dziewczynka już miała swój charakterek i była bardzo podobna do swojej mamy.

Ada uśmiechnęła się, głaskała psa i popatrzyła na swojego męża, który od godziny walczył z koszeniem trawy. Co rusz odganiał się od natrętnych komarów, ale nie chciał zrobić sobie przerwy. Zawziął się i postanowił wykosić wszystko przed przyjazdem gości. A potem planował męski wypad z Łukaszem.

Ada z trudem wstała i przyniosła sobie drugie krzesło, na którym położyła spuchnięte nogi. Tak było troszkę lepiej. Odetchnęła. Nagle zerwała się z krzesła.

- Mateusz, Mateusz!!! Uważaj...

A na koniec  jeszcze opis trzeciej części. Już nie mogę się doczekać, aż książka trafi w Wasze ręce:)

Ada wraz z Dorotą z powodzeniem prowadzą galerię, ale nadchodzą dla nich trudne czasy. Czas pandemii, kwarantanny, maseczek i strachu. Dorota ma obawy przed porodem. Martwi się, czy da radę w roli mamy. Dla niej i Łukasza szykują się duże zmiany. Ada z Mateuszem próbuje ratować swoje małżeństwo, ale czy dadzą radę? Mateusz skrywa pewien sekret, który na zawsze odmieni życie jego żony. Tomek coraz lepiej radzi sobie w roli menadżera w Wiosence. Całkowicie odsunął się z życia Ady. Czy da sobie szansę na miłość? Czy Mariolka okaże się tą jedyną? A co z Agatą, którą ponownie pojawi się w życiu mężczyzny? Jak bohaterowie poradzą sobie w czasie pandemii?